خاطره ای به یاد ماندنی در حضور رهبر انقلاب

در دوره دانشجویی مقام معظم رهبری در یک سفر استانی به قزوین تشریف آوردند، در جلسه‌ای پیش از سفر معظم‌له؛ ۲۲ تشکل از ۲۷ تشکل دانشجویی استان به من رأی دادند تا به‌عنوان نماینده تشکل‌های دانشجویی در محضر رهبر معظم انقلاب صحبت کنم، نمایندگان با دقت متنی را تنظیم کردند که من در روز دیدار بخوانم.

برای این متن خیلی تلاش شده بود همه تلاش‌شان این بود متن به‌گونه‌ای باشد که مثلا به آقا جهت بدهد و آقا در آن مورد صحبت کند‌

روز دیدار بعد از صحبت‌های روسای دانشگاه‌ها و نماینده دانشجویان خارجی ؛ نوبت من شد، رفتم پشت تریبون و بعد از عرض ادب متن را خواندم اما در پایان در لحظه به ذهنم رسید چیزی هم از خودم بگویم، لحظه پر اضطرابی بود و به شهدا توسل کردم دل را به دریا زدم و گفتم:

آقا جان!

این متن؛ نظر تشکل‌های دانشجویی بود و من انتخاب شده بودم خدمت شما آن را بخوانم؛ اما اگر اجازه بدهید یک تقاضا و یک عرض شخصی هم دارم!

آقا نگاهی کردند و با لبخند فرمودند: بفرمایید.

عرض کردم آقا جان من دانشجوی مشروطی دانشگاه شهادت هستم و تقاضایم این است که دعا کنید در مشروطی نمانم و قبول شوم و مطلب دوم اینکه ای رهبر آزاده؛ آماده‌ایم آماده.

این را که گفتم همه‌ی سالن منفجر شد و بچه‌ها با شور و حرارت جواب دادند؛

آقا که شروع به صحبت فرمودند؛ همان ابتدای صحبت فرمودند:

یک جمله به این برادر عزیزِ جانبازمان که می‌گوید «من مشروطیِ دانشگاه شهادتم» عرض کنم: به هیچ‌وجه شما مشروطی نیستید. شما جانبازان ذخیره‌های با ارزش دانشگاه جهادید. جهاد لزوماً با شهادت همراه نیست؛ اما لزوماً با فوزِ به رتبه‌ی مجاهدان و تقرّب به پروردگار همراه است. میدان جهاد هم همه جاست؛ هم در دفاع نظامیِ از کشور، هم در دفاع سیاسی و آبروییِ از کشور و هم در تلاش برای پیشبرد کشور و ملت، که امروز شما در این سنگر کار می‌کنید. اینها همه مبارزه است و همه باید مبارزه کنیم. یک تحقیق، اقدام علمی و یا حرکت سیاسی صحیح شما در مجموعه‌ی حرکت دانشجویی یا در خارجِ آن، مبارزه است.